กิจกรรมการเรียน การสอน
1. ผู้สอนชี้แจงเกณฑ์การให้คะแนน ดังนี้
- จิตพิสัย 10 คะแนน
- งานเดี่ยว (วิจัย) 10 คะแนน
- งานกลุ่ม (นำเสนอ) 20 คะแนน
- บันทึกอนุทิน (blog) 20 คะแนน
- โทรทัศน์ครู 10 คะแนน
- สอบกลางภาค 15 คะแนน
- สอบปลายภาค 15 คะแนน
2. วันนี้เรียนทฤษฎี เรื่อง เด็กที่มีความต้องการพิเศษ
ความหมาย
1. ทางการแพทย์ >> มกเรียกเด็กที่มีความต้องการพิเศษว่า "เด็กพิการ"
- เด็กผิดปกติ
- มีความบกพร่อง (กาย)
- สูญเสียสมรรถภาพ (สติปญญา และ จิตใจ)
2. ทางการศึกษา
- เด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะของตัวเอง
- ต้องจัดการศึกษาให้ต่างไปจากเด็กปกติ ทางด้านเนื้อหา หลักสูตร กระบวนการใช้และประเมินผล
สรุปความหมาย
1. เด็กที่ไม่อาจพัฒนาความสามารถได้เท่าที่ควร จากการให้ความช่วยเหลือ และการสอนตามปกติ
2. มีสาเหตุจากสภาพความบกพร่องทางร่างกาย สติปัญญา และอารมณ์
3. จำเป็นต้องได้รับการกระตุ้น ช่วยเหลือ บำบัดและฟื้นฟู
4. จัดการเรียนการสอนที่เหมาะกับลักษณะและความต้องการของเด็กแต่ละบุคคล
แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่
1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูง
- มีปัญญาเลิศ (มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา)2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะความบกพร่อง
กระทรวงศึกษาธิการได้แบ่งออกเป็น 9 ประเภท ได้แก่
1. เด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
2. เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน
3. เด็กที่มีความบกพร่องทางการเห็น
4. เด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกสยและสุขภาพ
5. เด็กที่มีความบกพร่องทางการรพูดและภาษา
6. เด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์
7. เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้
8. เด็กออทิสติก
9. พิการซ้ำซ้อน
-------------------------------------------------------------------------------------------------
1. เด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา (Children with Inellectual Disabilities)
- เด็กมีระดับปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ย เมื่อเทียบกับเด็กในระดับอายเดียวกัน
แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ดังนี้
1. เด็กเรียนช้า
2. เด็กปัญญาอ่อน
เด็กเรียนช้า
1. เรียนในชั้นเรียนปกติได้
2. มีความสามรถการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ
3. ขาดทักษะในการเรียนรู้
4. บกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย
5. ระดับปัญญา (IQ) ประมาณ 71 - 90
สาเหตุ
ภายนอก
1. เศรษฐกิจครอบครัว
2. สร้างเสริมประสบการณ์ให้แก่เด็ก
3. สภาวะด้านอารมณ์ของคนในครอบครัว
4. การเข้าเรียนไม่สม่ำเสมอ
5. วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ
ภายใน
1. พัฒนาการช้า
2. การเจ็บป่วย
เด็กปัญญาอ่อน
1. มีภาวะพัฒนาการหยุดชะงัก
2. แสดงลักษณะเฉพาะ คือ มีระดับปัญญาต่ำ
3. มีความสามารถในการเรียนรู้น้อย
4. มีความจำกัดทางด้านทักษะ
5. มีพัฒนาการทางร่างกายล่าช้าไม่สมวัย
6. มีความสามารถจำกัดในการปรบตัวต่อสิ่งแวดล้อม
แบ่งได้ 4 กลุ่ม (ตามระดับ IQ)
1. ปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20
- ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่างๆได้เลย
- ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาบเท่านั้น
2. ปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34
- ไม่สามารถเรียนได้
- ต้องการเฉพาะการฝึกหัด การช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่ายๆ
** 2 กลุ่มนี้โดยทั่วไปเรียกว่า C.M.R. (Custodial Mentel Retardation) **
4. ปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70
3. ปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49
- พอฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่ายๆได้
- สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่ายๆที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดละออได้
- เรียก T.M.R. (Trainable Mentally Retarded)
- เรียนในรดับประถมได้
- สามารถฝึกอาชีพและงานง่ายๆได้
- เรียก E.M.R. ( Educable Mentally Retarded)
ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา (ปัญญาอ่อน ดาวน์ซิลโดรม)
1. ไม่พูด หรือ พูดไม่สมวัย
2. ช่วงความสนใจสั้น วอกแวกง่าย
3. ความคิดและอารมณ์ เปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้
4. ทำงานช้า
5. รุนแรง ไม่มีเหตุผล
6. อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน
7. ช่วยตัวเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน
2. เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired)
- เด็กที่สูญเสียการได้ยิน
- รับฟังเสียต่างๆได้ไม่ชัดเจน
แบ่งได้ 2 ประเภท
1. เด็กหูตึง
- เด็กที่สูยเสียการได้ยิน
- สามารรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง
จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม
1. เด็กหูตึงระดับน้อย (ได้ยินระหว่าง 26-40 dB)
- เสียงกระซิบ หรือ เสียงจากที่ไกลๆ
2. เด็กหูระดับปานกลาง (ได้ยินระหว่าง 41-55 dB)
- มีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยที่ดังในระดับปกติ ในระยะห่าง 3-5 ฟุตและไม่เห็นหน้าผู้พูด
- จะไม่ได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้
- มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไม่ชัด ออกเสียงเพี้ยน
3. เด็กหูตึงมาก (ได้ยินระหว่าง 56-70 dB)
- มีปัญหาในการรับฟังและเข้าใจคำพูด
- เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน
- มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน
- มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ
- พูดไม่ชัด เสียงเพี้ยน บางคนไม่พูด
4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง (ได้ยินระหว่าง 71-90 dB)
- จะมีปัญหาในการรับฟงเสียงและการเข้าใจคำพูดยากมาก
- ได้ยินเฉพาะเสียงที่ดังใกล้หูในระยะ 1 ฟุต
- พูดคุยกันด้วยน้ำเสียงตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง
- มีปัญหาในการแยกเสียง
- พูดไม่ชัด บางคนเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูดเลย
- เด็กกลุ่มนี้ต้องใช้ภาษามือในการสื่อสาร
2. เด็กหูหนวก
- สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูกจากการได้ยิน
- ไม่สามารถใช้เครื่องช่วยฟังได้
- ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
- ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป
ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน
1. ไม่ตอบสนองเสียงพูด เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง
2. ไม่พูด แต่มักแสดงท่าทาง
3. พูดด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงสูง
4. พูดด้วยน้ำเสียงต่ำหรือด้วยเสียงที่ดังเกินความเป็นจริง
5. เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด
6. รู้สึกไวต่อการสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอตัว
7. มักทหนาเด๋อเมื่อมีคนพูดด้วย
3. เด็กที่บกพร่องทางการมองเห็น (Children with Visual Impairments)
- มองไมเหน หรือพอเห็นแสง เห็นเลือนลาง
- บกพร่องทางสายาทั้งสองข้าง
- เห็นได้ไม่ถง 1/10 ของคนสายาปกติ
- มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา
จำแนกได้ 2 ประเภท
1. ตาบอด
- ไม่สามารถมองเห็นได้เลย
- ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้
- มีสายตาข้างดีมองห็นได้ในระยะ 6/10 , 20/200 ลงมาจนถึง 20/200 หรือน้อยกว่านั้น
- มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบ 5 องศา
2. ตาบอดไม่สนิท
- มีความบกพร่องทางสายตา
- มองเห็นบ้างแต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ
- เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18 , 20/60 , 6/60 , 20/200 หรือน้อยกว่านั้น
- มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดกว้างไม่เกิน 30 องศา
ลักษณะของเด็กกพร่องทางการเห็น
1. เด็กเดินงุ่มง่าม
2. มองเห็นสีผิดไปจากปกติ
3. มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา
4. ก้มศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า
5. เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่งเมื่อใช้สายตา
6. ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน
7. มีความลำบากในการจำและแยกแะสิ่งที่เป็นรูปร่างทรงเรขาคณิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น